Mark Scott III (US) tiltle: Soft Light music: Jazz release date: february 21, 2025 promotion: Kari-On Productions (Kari Gaffney) info artist: Mark Scott III © Rootsville 2025

Mark Scott III is een jazzgitarist uit Austin, Texas. Hij werkt regelmatig als leider en sideman en heeft opgetreden op veel bekende locaties en festivals in Texas, waaronder Monk's Jazz Club, Parker Jazz Club, Stubb's Amphitheater, The Mohawk, Denton Arts & Jazz Festival en anderen. Hij heeft het geluk gehad om het podium te delen met jazzgrootheden Branford Marsalis, Helen Sung, Rodney Whitaker, John Fedchock en anderen. Hij heeft ook zijn talenten ingezet bij talloze opnamesessies in gerenommeerde studio's zoals The Panhandle House, 5th Street Studios en Cedar Creek Recordings. Hij werkt momenteel als professor aan de Tarleton State University, waar hij Jazz Ensemble II leidt, een studio met gitaristen beheert en een cursus Popular Music in America geeft. Mark heeft een bachelordiploma in jazzstudies van de University of North Texas en een masterdiploma in jazzstudies van de University of Texas in Austin. Hij was Teaching Assistant aan de University of Texas onder leiding van Diego Rivera, waar hij Beginning Jazz Improvisation doceerde en jazz small groups leidde. Mark was ook jurylid voor de TMEA All-State jazzgitaarcompetitie en Teaching Assistant voor het Brevard Jazz Institute Summer Festival, waar hij studenten begeleidde samen met vooraanstaande jazzdocenten.

Mark Scott III's debuut jazz trio album Soft Light onderzoekt de variëteiten van de menselijke ervaring, van het ogenschijnlijk alledaagse tot de diepten van verdriet en vreugde. Gekatalyseerd door een plotseling verlies in zijn familie, componeerde Mark een reeks originele composities opgedragen aan zijn geliefden die zijn overleden, evenals aan het leven dat hij nu heeft. Zowel teder als veerkrachtig, Soft Light belichaamt de beproevingen, tegenslagen en lessen die het leven te bieden heeft, en "is een zeer indrukwekkend debuut dat doet uitkijken naar Mark Scott III's toekomstige projecten."

De schoonheid van Soft Light ligt niet in de nieuwigheid van een debuut, maar in de volwassenheid en diepte die Scott in elk nummer brengt. Het album spreekt over de reis van de artiest - gekenmerkt door emotionele diepte, technische groei en een waar gevoel van creatieve vrijheid. In plaats van zich te richten op de typische kenmerken van een eerste release, toont Soft Light Scotts volledig gevormde artistieke visie, ondersteund door een schat aan persoonlijke ervaringen en een verfijnde muzikale stem. Scott toont een duidelijke en onderscheidende artistieke identiteit die creativiteit, volwassenheid en vreugde combineert met een gevoel van kwetsbaarheid. De diepgang van zijn composities benadrukt zijn reis van het overwinnen van persoonlijke uitdagingen, waaronder een beknelde zenuw en het verlies van zijn stiefbroer.

Scott groeide op in de regio Dallas/Ft. Worth en zijn muzieksmaak neigde aanvankelijk naar hiphop en klassieke rock. Zijn reis naar jazz begon op 12-jarige leeftijd, beïnvloed door baanbrekende platen als John Coltrane's A Love Supreme en Pat Metheny's Still Life (Talking). Hoewel hij rond die tijd begon met gitaarspelen, ontstond zijn liefde voor jazz op de universiteit. Voordat hij zich in jazz verdiepte, was Scott een indie- en alternatieve rockmuzikant, schreef hij liedjes en trad hij op als singer-songwriter. Later omarmde hij jazz tijdens zijn studie aan de University of North Texas, waar hij een graad in Jazz Studies behaalde, voordat hij zijn Master's voltooide aan de University of Texas in Austin. De sensatie van jazz ligt voor Scott in de onvoorspelbaarheid ervan; elk optreden biedt iets nieuws en wanneer de muziek echt aansluit, creëert het een onvergelijkbare ervaring. Sindsdien is hij een integraal onderdeel geworden van de jazzscene in Austin, leidt hij bands, werkt hij als sideman en draagt ​​hij bij aan talloze studio-opnames. Naarmate Scotts muzikale reis vorderde, groeide de wens om samen te werken op natuurlijke wijze, wat leidde tot zijn ontmoeting met bassist Ben Triesch en drummer Mike Gordon.

Kort na zijn verhuizing naar Austin, kwam Scott in contact met bassist Ben Triesch en drummer Mike Gordon, en het trio ontwikkelde snel een opmerkelijke chemie door frequente samenwerkingen. Ben biedt een solide basis voor de groep, waarbij creativiteit wordt gecombineerd met een sterk gevoel van steun, terwijl Mikes dynamische bereik en spontane orkestratie een gevoelige muzikale omgeving creëren waarin de groep kan floreren. Spelen met Ben en Mike voelde vanaf het begin natuurlijk aan, en hun samenhangende samenspel werd de ruggengraat van Soft Light. Elk nummer op Soft Light legt een uniek aspect van Scotts emotionele reis vast, waarbij zowel de lichtere als de diepere kanten van het leven worden getoond.

Het album begint met "Carpals", een opgewekt nummer dat Scotts worstelingen met polspijn vastlegt. De heldere melodie en inventieve akkoorden belichamen zowel de fysieke uitdaging als de veerkracht die nodig is om deze te overwinnen. "Food Court" volgt, met een vredige en reflectieve toon, geïnspireerd door Scotts tijd die hij doorbracht met componeren in een winkelcentrum. Het nummer legt het gevoel vast van het passief observeren van de wereld, een momentopname van het dagelijks leven.

"Rhythm-Ding" is een grillige en swingende hommage aan Thelonious Monks "Rhythm-A-Ning", waarin Scotts waardering voor Monks unieke stijl tot uiting komt. Het brengt een speelse, ingewikkelde energie in de eerste helft van het album. "News Blues" gaat verder met een licht aangepaste medium-tempo blues, die reflecteert op de overweldigende stroom aan informatie op sociale media en de opluchting die ontstaat door er afstand van te nemen. Dit nummer bevat een opmerkelijke solo van Mike Gordon op brushes, wat een subtiele maar impactvolle toets toevoegt.

"Sneak Peak" sluit de eerste helft van het album af met een uitbarsting van mineurtonige energie, die de sensatie van skiën of van een heuvel af racen oproept - een uitdrukking van de hoogtepunten van alledaagse momenten. "Monster Beat" dient als het keerpunt, met groove-heavy, funky ritmes en avontuurlijke gitaarlijnen. Dit nummer overbrugt de twee helften en brengt de luisteraar naar een dieper emotioneel terrein.

De introspectieve ballad "Soft Light" opent de tweede helft, met zachte melodieën om de aanhoudende aanwezigheid van degenen die zijn overleden op te roepen. "Smile" verandert de stemming met zijn medium tempo, en benadrukt het belang van volharding in het aangezicht van tegenspoed. "Warmth" vangt de troostende vertrouwdheid van een geliefde door middel van een verfijnde wals, en roept herinneringen op aan oprechte genegenheid en nabijheid.

"Tomorrow" markeert het keerpunt naar optimisme, met een energieke melodie die de hernieuwde hoop belichaamt die volgt op verdriet. Het afsluitende nummer, "The Sun Behind A Cloud", vormt een passend einde van het album en laat de luisteraars achter met een gevoel van hoop en de geruststelling dat er betere dagen in het verschiet liggen.

Soft Light is een album dat Scotts artistieke volwassenheid en emotionele diepgang onthult, waarbij technische beheersing wordt gecombineerd met oprecht gevoel. De reis door deze tracks is intiem en uitgebreid, waarbij de dagelijkse vreugdes en diepgaande uitdagingen van het leven worden vastgelegd. Scotts vermogen om complexe emoties over te brengen door middel van inventieve composities maakt dit debuut een krachtig statement, waardoor luisteraars gretig zijn voor wat hij hierna gaat creëren.

tracks:

1. Carpals 4:27 (Mark Miller Scott)
2. Food Court 4:02 (Mark Miller Scott)
3. Rhythm-Ding 3:43 (Mark Miller Scott)
4. News Blues 3:57 (Mark Miller Scott)
5. Sneak Peak 3:25 (Mark Miller Scott)
6. Monster Beat 2:46 (Mark Miller Scott)
7. Soft Light 4:47 (Mark Miller Scott)
8. Smile 4:04 (Mark Miller Scott)
9. Warmth 4:29 (Mark Miller Scott)
10. Tomorrow 3:35 (Mark Miller Scott)
11. The Sun Behind a Cloud 4:37 (Mark Miller Scott)